4/1/13

«Χαιρετίσματα στον Χριστόφια από τους δημοτικούς υπαλλήλους μας»

Άρθρο Şener Levent
ΑΦΡΙΚΑ, 4.1.2012

Είσαι ενήμερος, σύντροφε Χριστόφια;

Οι δημοτικοί υπάλληλοι μας θέλουν να σε επισκεφθούν.

Δεν φτάνουν τα δικά σου…

Τώρα θα σου φορτώσουν και τα δικά τους…

Κι αν θελήσουν να’ ρθουν, δεν μπορείς να τους το αρνηθείς…

Δεν είσαι ο Πρόεδρος ολόκληρης της Κύπρου; Ο Πρόεδρος όλων μας;

Πρέπει να τους αγκαλιάσεις κι αυτούς…

Εξάλλου, με κάθε ευκαιρία δεν διαλαλείς ότι «και οι Τ/κοι είναι συμπολίτες μας»;

Η αλήθεια είναι ότι εγώ προσωπικά δεν το θεωρώ αρκετό, αλλά σκέφτομαι «κάτι είναι κι αυτό».

Όταν όμως συγκρίνω (τα δικά σου λόγια) με τα λόγια του Αρχιεπισκόπου ότι «Είμαστε ένα χριστιανικό κράτος», τότε μπορώ να πω, ότι είναι σαν το τριαντάφυλλο…

Αν όμως έλεγες ότι «Οι Τ/κοι είναι συνεταίροι αυτού του κράτους», θα ήταν καλύτερα.

Μην ανησυχείς…

Καταλαβαίνω τη στάση σου…

Δεν θέλεις να ανοίξεις το Κουτί της Πανδώρας…

Ωστόσο, λίγο προτού εγκαταλείψεις το θώκο σου, μπορείς να κάνεις μια τελευταία κίνηση προβαίνοντας στην πιο πάνω δήλωση…

Η τελευταία σου δήλωση μπορεί να είναι η ακόλουθη: «Τέλος στην κατοχή, ζήτω η συνεταιρική Δημοκρατία του 1960».

***

Ας μην μακρηγορήσω…

Έχεις χαιρετίσματα από τους δημοτικούς υπαλλήλους μας…

Αν είναι γραφτό τους, θα έρθουν να σε δουν…

Δεν ξέρω αν σε έχουν ήδη ενημερώσει γραπτώς ή διαβίβασαν το αίτημα τους μέσω κάποιας άλλης οδού…

Όμως, αυτό ανακοίνωσαν χθες (ότι θα έρθουν να σε δουν)…

Να το ξέρεις…

Το βόρειο τμήμα της Λευκωσίας είναι εδώ και μήνες άνω κάτω…

Δεν έμεινε ούτε δήμος ούτε ξεδήμος…

Ήχησαν οι σειρήνες της χρεωκοπίας…

Όλα έπιασαν πάτο…

Ζούμε μέσα στα σκουπίδια…

Είναι και ο μπελάς του ηλεκτρισμού…

Είναι και οι υπάλληλοι της ηλεκτρικής…

Διακόπτουν την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος σε όσους δεν πληρώνουν τους λογαριασμούς…

Μεταξύ των οποίων και τα δημαρχεία…

Έκοψαν και τον οδικό φωτισμό…

Παντού σκοτάδι…

Μαύρα κατάμαυρα, πίσσα…

***

Από τη μια σκουπίδια, από την άλλη διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος και από την άλλη η διακοπή υδροδότησης…

Οι απεργούντες άρχισαν να κόβουν και το νερό…

Ακόμα και οι νεκροί μας είναι επί ξύλου κρεμάμενοι…

Ακόμα και αυτούς δεν τους θάβουν…

Τη δουλειά της ταφής ανέλαβε το τμήμα θρησκευτικών υποθέσεων…

Έτσι έχουν τα πράγματα αγαπητέ σύντροφε…

Σας τα γράφω τόσο καιρό , αλλά δεν με πιστεύετε…

Εσείς μας φορτώσατε το μπελά της κατοχής στην Κύπρο, αλλά εμείς πληρώνουμε το τίμημα…

Εγκαταλείψατε τους καημένους Τ/κους αδελφούς σας στο έλεος του κατακτητή στην κατεχόμενη περιοχή και εσείς μαζευτήκατε στις ελεύθερες περιοχές…

Ωχ αμάν ωχ...

Εσείς ελεύθεροι…

Εμείς αιχμάλωτοι…

Αυτό, χωρά να γραφτεί σε βιβλίο;

***

Εν πάση περιπτώσει…

Δεν υπάρχει νόημα να σκαλίζουμε αυτή την πληγή κάθε τρεις και λίγο…

Όμως δεν θέλω κατ’ ουδένα λόγο να νομίζουν ότι εμείς είμαστε σε καλύτερη μοίρα, λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή οι Ε/κοι αδελφοί μας…

Ποτέ η κατάσταση στο βορρά δεν ήταν καλύτερη από αυτήν στο νότο…

Εξάλλου και δεν μπορούσε να είναι…

Ο κατακτητής λαξεύει τα πάντα στα μέτρα του…

Αυτά που του περισσεύουν τα δίνει σε μας σαν μάννα εξ’ ουρανού…

Εμείς το πολύ-πολύ είμαστε μόνο το παχύ του έντερο…

Η αλήθεια είναι ότι ενθουσιάστηκα όταν άκουσα πως οι δημοτικοί μας υπάλληλοι θα έρθουν κοντά σου…

Όμως όταν διάβασα πιο προσεκτικά τα όσα είπαν, έχασα τον ενθουσιασμό μου…

Θα έρθουν, αλλά υπάρχουν προϋποθέσεις…

Εάν μέχρι και σήμερα η δική μας κυβέρνηση δεν επιλύσει τα προβλήματα τους, τότε και μόνο θα έρθουν σε σένα…

Εδώ και τέσσερις μήνες δεν μπορούν να πληρωθούν τους μισθούς τους…

Εδώ και πέντε-έξι χρόνια δεν τους καταβάλλονται οι κοινωνικές ασφαλίσεις…

Εάν η κυβέρνηση επιλύσει σήμερα τα προβλήματα τους, δεν θα έρθουν κοντά σου…

Εάν δεν επιλυθούν, θα έρθουν…

Καταλαβαίνεις δηλαδή…

Η απειλή ότι θα αποταθούν σε σένα, ίσως βοηθήσει για να γίνει η δουλειά τους!

Σκέψου…

Πως καταντήσαμε…

Δηλαδή εάν η κατοχική κυβέρνηση λύσει τα προβλήματα μας, τότε δεν υπάρχει θέμα, εάν δεν τα επιλύσει, τότε δεν την αναγνωρίζουμε. Αναγνωρίζουμε εσένα!

Με τι μοιάζει αυτό; Ξέρεις;

Με το άνοιγμα της σημαίας της ΤΔΒΚ  στην κερκίδα των οπαδών της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στο παιχνίδι ΑΠΟΕΛ-ΟΜΟΝΟΙΑ…

Ξέρω και στο νότο κάποτε συμβαίνουν τέτοια περιστατικά…

Κάποιοι που νοιώθουν αδικημένοι και δεν μπορούν να βρουν το δίκιο τους, λένε ότι θα αποταθούν στο βορρά και θα ζητήσουν βοήθεια…

Μην δίνεις σημασία…

Εμείς οι Κύπριοι πάντοτε έτσι ήμασταν …

Όμως εάν τελικά έρθουν σε’ σένα πες τους:

-Δεν τίθεται θέμα για να γλιτώσει μοναχά ο ένας…Ή όλοι μαζί ή κανένας μας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου