ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, 3.10.2012

Ψήφισμα

Η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ) έχει προκηρύξει την 3η Οκτωβρίου ως Ημέρα Παγκόσμιας Δράσης και κινητοποιήσεων των εργαζομένων και των προοδευτικών δυνάμεων σε όλο τον κόσμο. Όπως προαναφέρθηκε, η φετινή κινητοποίηση είναι αφιερωμένη στο δικαίωμα της πρόσβασης όλων των εργαζομένων στα δημόσια αγαθά (νερό, τρόφιμα, ιατρική περίθαλψη, εκπαίδευση, στέγη) καθώς και στο ρόλο που διαδραματίζουν οι πολυεθνικές εταιρίες με την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και την δημιουργία καρτέλ με στόχο την χειραγώγηση των τιμών και την μεγιστοποίηση του κέρδους τους.

Οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση που διοργάνωσαν οι Συνδικαλιστικές Οργανώσεις ΠΕΟ, DEV-IS, KTAMS, KTOEOS, KTOS και BES ως μέλη της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, υιοθέτησαν το πιο κάτω ψήφισμα:

«H καπιταλιστική, νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση οδηγεί τελικά στη διεύρυνση του χάσματος μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών, και  αποτελεί την προϋπόθεση για τη θεμελίωση ενός συστήματος παγκόσμιας οικονομικής κυριαρχίας για μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.  Εκατομμύρια  άνθρωποι σε πολλά μέρη του πλανήτη συνεχίζουν να  υποφέρουν από την πείνα, τις αρρώστιες και την έλλειψη βασικών αγαθών. Τους καρπούς της τεχνολογικής και παραγωγικής προόδου οικειοποιούνται ολοένα λιγότεροι, ενώ ολοένα περισσότεροι άνθρωποι οδηγούνται στην ανέχεια και πείνα, στην ανεργία, στο κοινωνικό περιθώριο, στερούνται του δικαιώματος στην μόρφωση στην στοιχειώδη ιατρική περίθαλψη, στη στέγη, το νερό, τον ηλεκτρισμό.

Οι  διεθνείς μηχανισμούς της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, επιβάλλουν στις παγκόσμιες οικονομικές σχέσεις μια πορεία, η οποία οδηγεί στο βάθεμα της οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης από τις πολυεθνικές εταιρείες. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται στα πλαίσια των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών έχουν συχνά μεγαλύτερο βάρος από τις τοπικές ή περιεφερειακές πολιτικές. Ταυτόχρονα η απελευθέρωση των δυνάμεων των αγορών ευνοεί τους ισχυρότερους σε βάρος των πιο αδύναμων.

Αυτή η  ανεξέλεγκτη πορεία σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη  εκμετάλλευση των δημοσίων φυσικών πόρων και αγαθών από τις πολυεθνικές εταιρείες έχει τεράστιες επιπτώσεις σε όλα τα πεδία δράσης των εργαζομένων. Οδηγεί  τελικά  στην διεύρυνση των ανισοτήτων, στην συρρίκνωση των κατακτήσεων των εργαζομένων, στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και στην υπόσκαψη του κοινωνικού κράτους. Στο όνομα του δήθεν ελεύθερου  ανταγωνισμού προωθούνται  οι  νεοφιλελεύθερες συνταγές  της απορύθμισης των αγορών  και των ιδιωτικοποιήσεων και κατά συνέπεια προωθούνται τα συμφέροντα των ισχυρών οικονομικών κύκλων και των πολυεθνικών εταιρειών.

Στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης  η επιμονή των κυρίαρχων κύκλων να εφαρμόζουν τις ίδιες αποτυχημένες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που ευθύνονται για την κρίση, ως  συνταγές  για αντιμετώπιση των προβλημάτων που αυτή συσσώρευσε, όχι μόνο δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων και την κοινωνική συνοχή στην Ευρώπη αλλά υποσκάπτει το κοινωνικό μοντέλο το οποίο οραματίστηκαν και για το οποίο αγωνίστηκαν οι λαοί της Ευρώπης.

Η επιμονή στην προώθηση των αρρύθμιστων και απροστάτευτων «ευέλικτων μορφών εργασίας»  καθώς και η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων με πρόσχημα τη λεγόμενη ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας, ενισχύουν την πίεση πάνω στα εργατικά δικαιώματα και προωθούν περαιτέρω την απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων και την αχρήστευση των συλλογικών συμβάσεων.

Με ανησυχία διαπιστώνουμε ότι συνεχίζουν να προωθούνται, οδηγίες και νομοθετήματα για τα οποία το συνδικαλιστικό κίνημα έχει έντονα διαφωνήσει όπως είναι  η περαιτέρω ενιαιοποίηση των αγορών και πλήρης απελευθέρωση τους προς όφελος των πολυεθνικών και των μονοπωλίων.

Επιπρόσθετα και με πρόσχημα την οικονομική κρίση, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο περαιτέρω επιδείνωσης της θέσης τους που προέρχεται από την υπόσκαψη της κοινωνικής  ασφάλισης, την ανεξέλεγκτη αύξηση στα όρια αφυπηρέτησης, την συρρίκνωση των δαπανών για κοινωνικές παροχές, την αύξηση της ανεργίας καθώς και τα φαινόμενα της έξαρσης του ρατσισμού και της ξενοφοβίας που γίνονται ολοένα και πιο έντονα.

Εμείς διαφωνούμε έντονα με την ουσία αυτών των προτάσεων και  αντιστεκόμαστε σε τέτοιες φιλοσοφίες και πολιτικές:

-Υποστηρίζουμε τον δημόσιο χαρακτήρα των Οργανισμών κοινής ωφέλειας με τεκμηριωμένες θέσεις και αντιπαραβάλλουμε επιχειρήματα ως αντίσταση στις προσπάθειες για ξεπούλημα των υπηρεσιών κοινής ωφελείας στο ιδιωτικό κεφάλαιο μέσω  ιδιωτικοποιήσεων.

-Υποστηρίζουμε το πρόσβασης δικαίωμα όλων των εργαζομένων στα δημόσια αγαθά, την  μόρφωση, την στοιχειώδη ιατρική περίθαλψη, τη στέγη, το νερό, τον ηλεκτρισμό.

-Θέλουμε υγιείς, σύγχρονους και βιώσιμους οργανισμούς κοινής ωφέλειας, που θα συμβάλουν στην οικονομική ανάπτυξη και στην ευημερία ολόκληρης της κοινωνίας.

-Απορρίπτουμε την υιοθέτηση και εφαρμογή οδηγιών οι οποίες στο όνομα της απελευθέρωσης των αγορών απειλούν την πλήρη και μόνιμη απασχόληση και την ισχύ των Συλλογικών Συμβάσεων.

-Διεκδικούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, προστασία και ενίσχυση του κοινωνικού κράτους ως παράγοντα δικαιότερης κατανομής του πλούτου και έκφρασης κοινωνικής αλληλεγγύης.

Το Ταξικό Συνδικαλιστικό Κίνημα διεθνώς και ιδιαίτερα στο χώρο της Ευρώπης δεν μένει απαθές μπροστά σε αυτή την κατάσταση και δεν θα ανεχθεί τις συνέπειες της κρίσης να τις πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Η οικονομική κρίση θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με δίκαιο καταμερισμό των οικονομικών βαρών, χωρίς να επηρεάζονται τα κεκτημένα και δικαιώματα των εργαζομένων.

Οι Κύπριοι εργαζόμενοι, Ε/κ και Τ/κ, συνεχίζοντας σταθερά τους κοινούς μας αγώνες και την κοινή δράση, ενώνουμε την φωνή μας με τους εργαζόμενους όλου του κόσμου στην βάση των αξιών της εργατικής τάξης, την ενότητα και την αλληλεγγύη, για προάσπιση των εργατικών κεκτημένων και δικαιωμάτων που κερδίθηκαν με αγώνες και θυσίες.

Για ακόμα μια φορά, υπογραμμίζουμε ότι για εμάς τους Κύπριους εργαζομένους, καμιά κατάκτηση και κανένα δικαίωμα δεν μπορεί να είναι μόνιμο και σταθερό καθ‘ όσον η πατρίδα μας συνεχίζει να παραμένει μοιρασμένη. Επιβεβαιώνουμε ότι, για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα της Κύπρου, βασικός και πρωταρχικός μας στόχος παραμένει η λύση του Κυπριακού και η επανένωση του τόπου μας και του λαού μας».