Δικοινοτικό Φεστιβάλ ΑΚΕΛ Πάφου "Μια πατρίδα, Ένας Λαός"

Χαιρετισμός Γενικού Γραμματέα της Κ.Ε. ΑΚΕΛ Α. Κυπριανού

________________________________________________

(19 Οκτωβρίου 2012, ώρα 8:00μ.μ., «Ελεούθκια» Πάφος)

Από μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ απευθύνω θερμό χαιρετισμό στο Δικοινοτικό Φεστιβάλ που οργανώνει το ΑΚΕΛ και οι Λαϊκές Οργανώσεις Πάφου, με τίτλο «Μια πατρίδα, ένας λαός». Είμαστε εδώ για να βροντοφωνάξουμε ξανά ότι η Κύπρος μπορεί και πρέπει να επανενωθεί. Ότι ο λαός μας, Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι, Μαρωνίτες, Λατίνοι και Αρμένιοι μπορούν και πρέπει να ζήσουν μονιασμένοι στην κοινή τους πατρίδα. 

Το μαύρο καλοκαίρι του 1974 ο λαός μας προδόθηκε. Προδόθηκε από τον ιμπεριαλισμό, που με τα άνομα του σχέδια επιχείρησε να τεμαχίσει την πατρίδα μας. Προδόθηκε από τον εθνικισμό και το σοβινισμό, που για χρόνια ολόκληρα άλωναν τα σωθικά της Κύπρου. Αποκορύφωμα αυτού του σκηνικού ήταν το προδοτικό πραξικόπημα της Χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β’. Το πραξικόπημα που έδωσε στην Τουρκία την αφορμή να εισβάλει στην Κύπρο.  Από τότε παρήλθαν τριανταοχτώ χρόνια κατοχής και βίαιου διαχωρισμού του λαού μας.  Τριανταοχτώ χρόνια και οι πληγές του ξεριζωμού και της προσφυγιάς δεν έχουν κλείσει ακόμα. Ο εποικισμός απειλεί κάθε μέρα και περισσότερο την επιβίωση του λαού μας στη γη που τον γέννησε. Το εφιαλτικό σενάριο της διχοτόμησης, της παράδοσης της μισής μας πατρίδας στην Τουρκία παραμένει ακόμα ανοιχτό και επικίνδυνο. 

Είναι γι΄αυτό το λόγο που οι ευθύνες ντόπιων και ξένων που οδήγησαν τον Τόπο μας στο χείλος της καταστροφής και άνοιξαν την πόρτα στον Αττίλα του 1974 είναι ασήκωτες. Όσοι νομίζουν πως ο χρόνος και η διαστρέβλωση της ιστορίας θα τις σβήσουν από τη μνήμη του λαού μας πλανώνται. Γιατί τις συνέπειες της προδοσίας και της εισβολής του 1974 τις είδαμε, τις βλέπουμε και τις ζούμε στο πετσί μας εδώ και τέσσερις σχεδόν δεκαετίες. Είναι η ίδια η καθημερινότητα της κατοχής˙ οι εγκλωβισμένοι, οι παθόντες, οι πρόσφυγες, οι αγνοούμενοι, τα συρματοπλέγματα, οι εκατοντάδες τάφοι και οι μαυροφορεμένες μάνες που δεν αφήνουν τη λήθη να σκεπάσει τα πάντα. Είναι η ίδια η ζωντανή ιστορία που κουβαλούν μαζί τους όσοι έζησαν τα γεγονότα και τα εξιστόρησαν που δεν αφήνει να εξαγνιστούν οι αίτιοι, είτε είναι ζωντανοί, είτε νεκροί.

Αυτές τις μέρες τα γεγονότα του 1974 ξαναζωντάνεψαν στη μνήμη του λαού μας, με την ιστορικά απαράδεκτη απόδοση τιμής στο Χρύσανθο Αναστασιάδη, πατέρα του Ν. Αναστασιάδη, που ανέλαβε τη διεύθυνση του αστυνομικού σταθμού Λεμεσού στο πραξικόπημα. Αυτή η  ενέργεια του Φιλοαστυνομικού Συνδέσμου,  το μόνο που πέτυχε ήταν να προκαλέσει τη μνήμη του λαού μας. Οι δε δηλώσεις του Ν. Αναστασιάδη για την περηφάνια που νοιώθει, ήταν αυτές που προκάλεσαν περισσότερο. Επαναλαμβάνω ότι δεν υπεισερχόμαστε στις σχέσεις πατέρα-γιού  Αυτό που κρίνουμε είναι η απόδοση τιμών σε άνθρωπο που συμμετείχε στο πραξικόπημα˙ που υπονόμευσε τη δημοκρατία και την πατρίδα. Από αυτήν εδώ την εκδήλωση, μια από τις πολλές που συμπυκνώνει τον αδιάκοπο αγώνα του λαού μας για να ανατρέψει τα δεδομένα που δημιούργησε ο μαύρος Ιούλης του 1974 λέμε στον κ. Αναστασιάδη: αν η περηφάνια του καθενός σε αυτό τον τόπο έχει ονοματεπώνυμο, αν η περηφάνια του κ. Αναστασιάδη και του ΔΗΣΥ ονομάζεται Γρίβας, Σαμψών,. Γιωρκάτζης, ή όπως αλλιώς κρίνει η επιλεκτική ιστορική τους μνήμη, έχει και η δική μας μνήμη ονοματεπώνυμο. Και ονομάζεται Παπαλαζάρου, Κέστας, Κουσουλίδης, Κουρτελλής, Μισιαούλης, Τσικουρής, Ματθαίου, Νικολέτης, Μανώλη, Τττόουλου, Παπαθανασίου, Πολυδώρου, Κλεάνθους, Κόμπος και άλλοι πολλοί.

Η ενότητα του λαού μας, δεν μπορεί και δεν πρέπει να χτίζεται μόνο πάνω στα συνθηματικά πυροτεχνήματα που κατά καιρούς εκτοξεύει ο κ. Αναστασιάδης. Σφυρηλατείται στην πράξη. Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι και ο σεβασμός στην ιστορική μνήμη και συνείδηση. Μόνο αν συνειδητοποιήσουμε όλοι πώς φτάσαμε ως εδώ, θα μπορέσουμε να αγωνιστούμε πραγματικά ενωμένοι για να επανενώσουμε επιτέλους τον τόπο και το λαό μας.

Εδώ και τριανταοχτώ ολόκληρα χρόνια, το ΑΚΕΛ δε σταμάτησε λεπτό να αγωνίζεται για την επανένωση της Κύπρου και του λαού μας. Δεν σταματήσαμε λεπτό να αγωνιζόμαστε για να ξαναγίνει η Κύπρος κοινή πατρίδα όλων των Κυπρίων· Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμένηδων και Λατίνων. Για να γίνει η πατρίδα μας, χώρα μόνιμης ειρήνης, ασφάλειας, ευημερίας και προόδου για όλους. Εδώ και τριανταοχτώ χρόνια το ΑΚΕΛ παλεύει με συνέπεια και συνέχεια για ειρηνική, δίκαιη υπό τας περιστάσεις, λειτουργική και βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος. Για λύση που θα διασφαλίζει τα συμφέροντα και τα δικαιώματα του συνόλου του λαού μας.

Αυτό είναι το όραμα κι ο πόθος μας για την Κύπρο. Όραμα που υπηρετούμε με πίστη, αφοσίωση και αυτοθυσία. Όραμα για μια πατρίδα όπου τα δικαιώματα και οι βασικές ελευθερίες ολόκληρου του λαού της θα είναι κατοχυρωμένα και να γίνονται σεβαστά. Για μια πατρίδα στην οποία Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, θα είμαστε οι αφέντες. Είναι πεποίθηση μας ότι τούτη η γη ανήκει σε εμάς. Ανήκει στο λαό που την πότιζε και εξακολουθεί να την ποτίζει με τον ιδρώτα του˙ που την οδηγεί μπροστά με τα χέρια και το μυαλό του. Ανήκει σε όλους όσοι όρθωσαν το σώμα και τη ψυχή τους τροχοπέδη όταν ο ιμπεριαλισμός επιχείρησε να διχοτομήσει τον τόπο μας.

Ως ΑΚΕΛ, αμέσως μετά το 1974, μιλήσαμε για την ανάγκη επαναπροσέγγισης Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Υποδείξαμε ότι ο Κυπριακός λαός, δεν χωρίζεται σε εθνοτική βάση. Αδιάσειστο τεκμήριο για αυτό, αποτελούν οι αιώνες ειρηνικής συμβίωσης Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων˙ οι κοινοί ταξικοί αγώνες και οι κοινές, μεγάλες, κατακτήσεις τις οποίες πετύχαμε μαζί, μέσα από τις γραμμές του Λαϊκού Κινήματος. Πάνω στα ερείπια του 1974 χτίσαμε με κόπο και αίμα την προοπτική της ειρηνικής συμβίωσης ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων. Φωνάξαμε ότι τούτος ο λαός δεν μπορεί και δεν πρέπει να ζει χωριστά. Σταθήκαμε η συνεπής πολιτική δύναμη που έδωσε στον αντικατοχικό αγώνα του λαού μας σωστή διάσταση, πετυχαίνοντας τις πρώτες ρωγμές στο τείχος της διαίρεσης.  Μαζί με τις προοδευτικές τουρκοκυπριακές πολιτικές δυνάμεις καταδείξαμε τον ιμπεριαλισμό ως πρωταίτιο της ύπαρξης και της διαιώνισης του κυπριακού προβλήματος. Σταθήκαμε με τόλμη και παρρησία απέναντι στο τέρας του εθνικισμού και μιλήσαμε για ενότητα και αδελφοσύνη του λαού μας, σε εποχές δύσκολες.  Πετύχαμε με αγώνες, θυσίες και αίμα να γίνει συνείδηση στον κυπριακό λαό, η ανάγκη για ειρηνική συμβίωση των δύο κοινοτήτων. Να γίνει συνείδηση ότι μόνη λύση είναι η μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε Δικοινοτική, Διζωνική, Ομοσπονδία, με πολιτική ισότητα όπως περιγράφεται στα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ. Λύση που θα οδηγεί σε ενωμένο κράτος με μία κυριαρχία, διεθνή προσωπικότητα και ιθαγένεια. Λύση που δεν θα εκφεύγει των αρχών του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου και θα είναι σύμφωνη με τα περί Κύπρου Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου. Λύση, που να προσφέρει στον Τόπο μας συνθήκες προοπτικής και προόδου σε όλους τους τομείς και που θα ενώνει το λαό, το χώρο, τους θεσμούς και την οικονομία. Λύση που θα κατοχυρώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες του συνόλου του κυπριακού λαού.

Με σκληρή δουλειά καταφέραμε να εντάξουμε την επαναπροσέγγιση ως βασικό συστατικό της πολιτικής της ελληνοκυπριακής πλευράς. Διαλύσαμε τους μύθους που είχαν καλλιεργηθεί από πολλούς για το αδύνατο της συμβίωσης, γκρεμίζοντας τα τείχη που υψώνει η κατοχή μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Ένας από αυτούς που είχε καλλιεργήσει και υπερασπιστεί αυτή την αντίληψη ήταν ο ίδιος ο Ραούφ Ντενκτάς.

Πρόσφατα και η Κυβέρνηση Χριστόφια και το ΑΚΕΛ αναγκαστήκαμε να υπενθυμίσουμε ξανά αυτό το γεγονός απαντώντας στην εισήγηση που τέθηκε από τον κ. Γ. Λιλλήκα, την ΕΔΕΚ αλλά και ορισμένες γνωστές ακροδεξιές καταστάσεις για να κλείσουν τα οδοφράγματα. Επαναλαμβάνουμε και σήμερα ότι οι ανέξοδες πατριωτικές ρητορείες ουδέποτε βοήθησαν τον τόπο μας. Μόνο τον έσπρωχναν όλο και πιο πολύ σε αδιέξοδα, κινδύνους και περιπέτειες. Το ίδιο ρητορικά ευαγγελίζεται ο κ. Λιλλήκας και τη διαπραγμάτευση από μηδενική βάση. Και ο πιο καλόπιστος κριτής μπορεί να διαβλέψει ότι αν αύριο συζητήσει ο κ. Λιλλήκας από μηδενική βάση, μεθαύριο θα συζητά τη διχοτόμηση. Γι΄αυτό και πρέπει να είναι ξεκάθαρο στο μυαλό όλων ότι ο μόνος δρόμος προς τη λύση είναι η προσήλωση σε αρχές και η συνέπεια μας σε όσα συμφωνήσαμε με τη διεθνή και την τουρκοκυπριακή κοινότητα. Δυστυχώς, στο βωμό του πρόσκαιρου προεκλογικού κέρδους, οι αρχές και η  συνέπεια θυσιάζονται. Όχι μόνο από τον κ. Λιλλήκα, αλλά και από τον κ. Αναστασιάδη, ο οποίος πριν από λίγο καιρό μιλούσε για «χαλαρή ομοσπονδία» και κατέληξε σήμερα να καταρτίζει συμφωνίες με την ηγεσία του ΔΗΚΟ που να μην αναφέρουν καν τον όρο της Διζωνικής, Δικοινοτικής, Ομοσπονδίας. Όλα αυτά μόνο και μόνο για να μπορέσει να τον υποστηρίξει και το ΕΥΡΩΚΟ όπως ομολόγησε. Τώρα, πώς η όλη πολιτική του στάση γύρω από το Κυπριακό κολάκευσε τα αυτιά του κ. Κάρογιαν αλλά και του υιού Ντενκτάς, που επίσης τον στηρίζει, είναι κάτι που μόνο ο ίδιος μπορεί να απαντήσει.

Σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, ο λαός μας δεν μπορεί να εμπιστευθεί ούτε τους παροξυσμούς του κ. Λιλλήκα, ούτε τις μεταμφιέσεις του κ. Αναστασιάδη. Γι΄αυτό και συσπειρώνεται γύρω από την υποψηφιότητα του Σ. Μαλά. Ενός ανθρώπου καθαρού και έντιμου. Ενός ανθρώπου που έχει πολιτική αντίληψη, που αναγνωρίζει ότι η συνέπεια σε αρχές και η προσήλωση στα συμφωνηθέντα είναι η μόνη οδός για να επανενώσουμε τον τόπο μας και το λαό μας. Σε αυτό τον αγώνα θα αφιερώσουμε όλες μας τις δυνάμεις. Με πίστη ότι δεν θα αργήσει η μέρα που θα σημάνει μια νέα εποχή για την Κύπρο. Εποχή της ειρήνης, της προόδου και της ευημερίας.

____________________