Ομιλία του Γ.Γ της Συντεχνίας Τ/Κ Δασκάλων, Σιενέρ Ελτζίλ, για την 1η Σεπτεμβρίου

                                                                                                                            

 

            Από τότε που υπάρχει η ανθρωπότητα, η μοίρα του ανθρώπου ήταν οι πόλεμοι για τα συμφέροντα. Οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι που έγιναν τον 20^ο αιώνα, έδειξαν πόση ζημιά και καταστροφή μπορούν να προκαλέσουν τα όπλα μαζικής καταστροφής που χρησιμοποίησαν οι άνθρωποι.

            Κατά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο που άρχισε με την επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας ενάντια στην Πολωνία την 1^η Σεπτεμβρίου του 1939, σκοτώθηκαν περίπου 52 εκατομμύρια άνθρωποι, πολλά εκατομμύρια ανθρώπων τραυματίστηκαν, ενώ η οικονομική, πολιτιστική και κοινωνική καταστροφή έφτασε σε τρομαχτικά επίπεδα.

            Παρόλα αυτά, η ανισότητα, η εκμετάλλευση, η φτώχια και η καταπίεση, μεγαλώνουν και ενισχύονται. Η αύξηση της ανεργίας, η ένταση του ρατσισμού, οι αλλαγές και οι καταστροφές στο φυσικό μας περιβάλλον, η μετανάστευση, οι ανταγωνισμοί για εξοπλισμούς, είναι στοιχεία που συνδέονται άμεσα με την απληστία των παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών μονοπωλίων, αλλά και στοιχεία που απειλούν την παγκόσμια ειρήνη προκαλώντας συνεχής πολέμους. Στην Παλαιστίνη, στη Συρία, στην Αίγυπτο, στο Σουδάν, δίπλα από τις συγκρούσεις που συνεχίζονται, το αίμα δε σταματά να ρέει και με τη δικαιολογία της τρομοκρατίας όπως έγινε στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ.

            Ως Κύπριοι ξέρουμε πολύ καλά και ζήσαμε από πρώτο χέρι τον πόνο του πολέμου, της καταστροφής και της μετανάστευσης. Ο εθνικισμός, ο σοβινισμός και ο ρατσισμός, στοιχεία που ενίσχυαν τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα στον τόπο από τη δεκαετία του 1950, δυστυχώς το 1974 μας οδήγησαν στη διχοτόμηση της πατρίδας μας. Όλοι που θεωρούν την πατρίδα μας ως ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο, διεκδικούν δικαιώματα στη πατρίδα μας και προσπαθούν για τη συντήρηση της διχοτόμησης. Τα συρματοπλέγματα, οι στρατοί και τα φυλάκια, οι πολεμικοί εξοπλισμοί και ο φετιχισμός των εθνικών συμβόλων που φτάνει στα όρια του σοβινισμού, δε φέρνουν την ευτυχία στον τόπο μας. Αντίθετα προκαλούν τη δυστυχία και ενισχύουν το μίσος και την προκατάληψη που με τη σειρά τους φυλακίζουν τα μυαλά μας.

            Εμείς στηρίζουμε τη διαδικασία των συνομιλιών για λύση στο Κυπριακό πρόβλημα, μια διαδικασία που διαρκεί εδώ και 45 χρόνια. Η βάση της λύσης πρέπει να δημιουργεί μία διζωνική, δικοινοτική Κύπρο μέλος της Ε.Ε, με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια, μία διεθνή προσωπικότητα, βασισμένη στην πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων έτσι όπως καθορίζεται από τις παραμέτρους τους ΟΗΕ. Η εφαρμογή μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης και αύξησης της συνεργασίας των δύο κοινοτήτων, θα βοηθήσει επίσης και προς την κατεύθυνση μείωσης των προκαταλήψεων. Η λύση στην Κύπρο θα βοηθήσει στην εμπέδωση της περιφερειακής, αλλά και της παγκόσμιας ειρήνης. Για όλους αυτούς τους λόγους, η επιστροφή του Βαρωσιού στους νόμιμους κατοίκους του και η διάνοιξη του λιμανιού της Αμμοχώστου, θα αποτελέσουν ένα σημαντικό βήμα για την άρση του αδιεξόδου των συνομιλιών. Για αυτό και θα πρέπει το επόμενο χρονικό διάστημα να ενισχύσουμε τις φωνές μας για το Βαρώσι.  

            Εμείς που πιστεύουμε ότι η ειρήνη είναι αρετή, βροντοφωνάζουμε φτάνει σε αυτούς που πολιτεύονται επί του ανθρώπινου πόνου και του αίματος. Λέμε φτάνει στα συρματοπλέγματα, στα τείχη, στα όπλα, στους στρατούς και στο διαχωρισμό. 

            Λέμε φτάνει σε όσους θέλουν να χάνουν χρόνο στις διαπραγματεύσεις και να μας χρησιμοποιούν ως αντικείμενα σε πολιτικές αφομοίωσης. Διότι αυτό το νησί είναι πολύ μικρό για να διχοτομηθεί, αλλά αρκετά μεγάλο για να μπορέσουν και οι δύο κοινότητες να ζήσουν μαζί.

Ζήτω η αδελφοσύνη των λαών!

Ζήτω η ενωμένη Ομοσπονδιακή Κύπρος!

Ζήτω η Ειρήνη!

 

1 Σεπτεμβρίου 2013